4131. Йөз чыпчык чырылдавыннан бер торнаның торылдап куюы артык.

4132. Торна да кыйбланы ташлап туган җиренә кайта.

4133. Торна каурыен салган — аяклары да томшыгы калган.
...

4126. Карга теләген теләшкән тартай үзенә давыл китергән.

4127. Тартар гомере «тарт-тарт!» дип үтәр.
...

4120. Тавис киенер дә ясаныр, аккош коеныр да сыйпаныр.

4121. Тавис койрыгына ышаныр.
...

4116. Сыерчык, диңгез артына китсә дә, үзе туган ояга кайта.

4117. Сыерчык теле ачылмаган балага тел алып килә.

4118. Сыерчык сыердан курыкмас.

4090. Бака кычкыра башлагач, сандугач телдән калыр.

4091. Бакчасыз йортка былбыл кунмас.

4092. Былбылга бер гөл дә җитәр, үгез бөтен бакчаңны таптар.
...

4075. Саескан, кеше йөрүен үртәп, үз йөрүен оныткан.

4076. Саескан сагыз чәйни, карганың күзе кайный.

4077. Саескан сайрау белән сандугач булмас.
...

4072. Песнәкнең үзенә күрә бизмәне, бүдәнәнең үзенә күрә бакрачы.

4073. Эшләки , эшләки, эшләмәсәң хаста ки, дип әйтә ди эшләки кошы.

4069. Ләкләк тә булдымы кош: яз килер дә кыш китәр.

4070. Ләкләкнең килешен сорама, китешен сора.

4065. Лачын кошка һава кадерле.

4066. Лачыннан ни файда бар очалмаса.

4067. Үлгән лачыннан тере карчыга артык.

4058. Иртә кычкырган күкенең башы авырта.

4059. Күке баласын карга асрар, туйдыралмый күзе чыгар.

4060. Күке гыйшык тота, баласын карга карый.
...

4050. Күгәрчен булып туган кош карга булып үлми.

4051. Күгәрчен күгәрчен белән аулана.

4052. Күгәрчен күгәрченне «гөлдер бу-у» дип мактаган.
...

4045. Көртлек әйткән ди: «Көрткә чумсам да, кышны чыгармын».

4046. Озанлы җир — үләнле җир.

4047. Тозагын кормас борын көртлеген ашый баллама.
...

4037. Козгын карганы «кара» дип хурлаган.

4038. Козгын каркылдаган саен кауга какмыйлар.

4039. Козгын яу башлар, яуга карга иярер.
...

4025. Ике карчыга сугышкан, киекчегә йон файда.

4026. Каргы — карчыганың азганы.

4027. Карчыга авызыннан ит кире чыкмый.
...

4019. Карлыгач —йортка, сандугач бакчага кунар.

4020. Карлыгач сандугачка иярә алмас.

4021. Карлыгачның койрыгы җәпле, еланның — теле.
...

3930. Ала карга — азанчы , кара карга — казанчы.

3931. Ала карга алдан кычкырып харап итә, калҗасын төлке алып китә.

3932. Ала карга гына ата-анасына ошый.
...

3926. Каракош та кояштан ары күтәрелә алмый.

3927. Каракошка ут тигән, каерылып караса үз йоны.

3928. Каракошның күзләре үткен булса да, тамыры черегән агачка оя ясый.
...

3918. Ата бөркет аерым очар, бала бөркет парлап очар.

3919. Бөркет биектән курыкмас.

3920. Бөркет бәрән ауласа — өлгесе, тычкан ауласа — көлкесе.
...

3909. Бытбылдык үз атын үзе сатар.

3910. Бытбылдыктан бер пот май чыккан да, аның да үзенә күрә бер үлчәве булган, ди.

3911. Бытбылдыкның төне юк, һәрвакытта: «бытбылдык».
...

3904. Байгыш та үз баласына лачын дип исем кушкан.

3905. Байгыш чыпчык аулар.

3906. Байгыштан байгыш туар.
...