Казан патшалыгы һәр эштә Мәскәү князенә комачаулык итеп килә икән. Иван Грозный, ничек итеп кенә бу Казанны җимереп ташларга инде, нинди сәбәп табарга, дип баш вата икән. Бу хакта хезмәтчеләре белән дә киңәшкән. Шунда бер якыны әйткән: «Җибәр мине, князь, Казанга, скандал оештырып кайтам, ә син сугыш ачарсың»,— дигән. Бу кеше Казанга барган да, хан янына кереп, үзенә Казанда тире җәярлек кенә җир сораган. Казан ханы рөхсәт язуы биргән моңа. Мәскәү кешесе базарга барып, андагы бөтен тиреләрне алып, тегеп, бик зур җәймә ясаган да, Казанның иң үзәк, иң матур урынына шул тирене җәеп утырган. Бик күп мәйдан биләп утыра, ди, бу шулай. Казан кешеләре ачуланып, аптырап: «Нишләп монда утырасың, кит моннан!»— диләр икән, ә бу кеше рөхсәт язуын гына күрсәтә, ди. Шуннан киткән скандал, киткән талаш.
Талашны басарга, үз кешесен якларга зур гаскәр белән Иван Грозный килеп җиткән. Җай чыгуга сөенеп, руслар бөтен Казанны җимерттергән, ди. |
