Бер карт урманга утынга киткән. Елга аркылы салынган басмага керүгә, аның балтасы суга төшеп киткән. Карт елап җибәргән.
Шулчак елгада Су анасы күренгән:
— Ник елыйсың? — дип сораган ул.
— Бердәнбер балтамны суга төшердем,— дигән карт.
Су анасы елга төбеннән алтын балта алган да картка сузган:
— Синең балтамы?
— Юк,— дигән карт.
Су анасы аңа көмеш балта күрсәткән.
— Юк инде,— дигән карт.
Су анасы картка ran-гади өченче балтаны сузган:
— Синекеме?
— Бусы — минеке! — дип шатланган карт.
Намуслы булганы өчен, Су анасы картка өч балта биргән: берсе алтын, берсе көмеш, берсе ran-гади, ди.
Карт утын кискән дә балталарын алып кайтып киткән.
— Боларны кайдан алдың? — дип сораган аннан бай күршесе.
Карт аңа һәммәсен сөйләп биргән.
Бай аны тыңлап бетергән дә, балтасын күтәреп, елгага йөгергән. Балтасын суга ыргытып, үзе ярга утырган да еларга керешкән.
Су анасы, елгадан чыгып:
— Ник елыйсың? — дигән.
— Балтамны суга төшердем.
Су анасы, иелеп, елга төбеннән алтын балта алган.
— Бу синең балтамы?
— Әйе, әйе, минеке! — дигән бай.
— Алдашканың өчен сиңа алтыны да, гадие дә булмас! — дигән дә Су анасы су төбенә төшеп югалган. |
