Ике мәче сыр урлаганнар. Берсе аны бүлмәкче булган, ләкин икенчесе аңа ышанмаган.
— Юк, судья итеп Маймылны чакырыйк, ул бүлсен,— дигән ул.
Маймыл риза булган. Ул үлчәү белән пычак китерткән һәм сырны, бер кисәген зуррак итеп, икегә бүлгән. Аларны үлчәп карагач, тигез бүленмәгән икән дип, зур кисәктән бер кабым тешләп алган.
— Нишлисең син?! — дип кымырҗыганнар мәчеләр.
— Икегезгә дә тигез булсын өчен, зуррагыннан бераз өзеп каптым әле,— дигән Маймыл.
Хәзер инде икенче кисәк зуррак булып калган. Маймыл анысыннан да өзеп капкан. Мәчеләр, ниһаять, Маймылның аларны сырсыз калдырырга маташуын аңлаганнар.
— Судья әфәнде, калган сырны булса да безгә кире бирегез, үзебез бүләрбез,— дип ялварганнар.
— Юк, юк! — дип кычкырган Маймыл.— Сыр бүлгәндә бәхәсләшеп, сугышып китүегез бар. Аның өчен җәнлекләр патшасы алдында мин җавап бирәсе ич!
Маймыл, әле бер кисәкне, әле икенчесен тешләп каба-каба, сырны бик тәмләп ашап куйган. Соңгы валчыгын кабып йоткач, мәчеләргә акыл биргән:
— Ярый, барыгыз. Хәерле юлда йөрегез. Аңыгызны беркайчан да комсызлык томаламасын,— дигән.
Ай юрганы : Дөнья халыклары әкиятләре / [тәрҗ. һәм төз. Разил Вәлиев ; рәссамы Диләрә Нәүрузова].- Казан: Татар, кит. нәшр., 2011.- 302 б.
ISBN 978-5-298-02107-4
Китапта дөнья халыклары әкиятләре туплап бирелә. |
