| Посетители |
Онлайн всего: 1 Гостей: 1 Пользователей: 0 |
|
Главная » 2024 » Ноябрь » 12 » Ике сукыр
Ике сукыр | 13:27:26 |
Бу уен кеше җыелган урыннарда бер театрлы тамаша буларак уйнала.
Уенда өч кеше катнаша: Галиулла, Вәлиулла һәм бер юлаучы. Икесе ике яктан таякка таянган. Галиулла белән Вәлиулла килеп чыга. Аларның күзләре бәйләнгән, икесе дә аркаларына биштәр асканнар. Болар күзләре күрмәгәч, бер-берсенә маңгайлары белән килеп төртеләләр дә, егылып ук китәләр. Берәрсе сугып екты дип уйлап икесе ике якка мүкәләп кача башлыйлар.
— Кем минем башыма сукты, кем рәнҗетте?
— Кем, нинди юлбасар минем каршыма төште?
— Мин бу, сукыр бер юлаучы Галиулла.
— Мин дә бит сукыр юлаучы Вәлиулла булам.
Болар икесе бер-берсенә якын килеп гәпләшә, таныша башлыйлар.
— Син кайсы як кешесе соң? Кая барасың?
— Мин Барда кешесе, Ордага китеп барыш.
— Мин Орда кешесе, Бардага китеп барыш.
— Син, Вәлиулла кардәш, ничек сукыр булдың соң?
— Ярман сугышы вакытында күзгә бер танк килеп бәрелде дә, шуннан сукыр калдым.
— Мин дә шул Ярман сугышы вакытында күзсез калдым бит. Атакага барган вакытымда күземә салам кадалды.
Сөйләшә-сөйләшә биштәрләрен чишеп ашамлыкларын чыгарып салалар һәм бёр-берсен сыйлаша башлыйлар. Шул вакыт болар янына бер юлаучы килеп чыга да яннарына килеп утыра.
— Әйдәле, туган, эчеп җибәр, сусагансыңдыр.
Галиулла Вәлиуллага бер стакан сөт салып аңа суза. Теге юлаучы аның стаканын алып эчә дә, савытын кире кулына тоттыра.
— Тәмле булдымы?
— Нәрсә тәмле булдымы?
— Нәрсә булсын, сөт инде.
— Нинди сөт? Син миңа сөт биргәнең юк. Бигрәк тә шаян кеше булып чыктың син, юлдаш... Менә минем сөтне эчеп кара әле син. Ул Галиуллага шулай ук бер стакан сөт салып бирә. Теге юлаучы тагын моның стаканын күтәреп эчә дә, стаканын кулына тоттыра.
— Ничек, минеке тәмле булдымы?
— Нәрсә тәмле булдымы?
— Нәрсә булсын, сөт инде.
— Нинди сөт? Син дә, туган, бик шаян кеше булып чыктың әле. Читкә карап: «Бу кеше юньле кеше түгел ахры, бәладән башаяк».
Әйберләрен җыеп алмакчы була. Вәлиулла да читкә карап әйтә:
— Бу бик яхшы адәмгә охшамаган. Әллә нәрсә килеп чыгуы бар.
Әйберләрен җыймакчы була. Шул арада юлаучы боларның биштәрләрен, ашамлыкларын җыеп ала да үз юлы белән китеп бара. Тегеләр тәшвишкә төшә:
— Кая соң әле минем әйберләр?
— Кая соң әле минем әйберләр?
— Ә, син мине мыскыл итмәкчеме, явыз адәм?
— Миннән көлмәкчесеңмени әле син, юлбасар?
Болар әүмәкләшеп талаша башлыйлар. Уен шуның белән юмам була. |
|
Категория: Тамашалы уеннар |
Просмотров: 21 |
Добавил: ilbyak-school
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
Добавлять комментарии могут только зарегистрированные пользователи. [ Регистрация | Вход ] |
|
|
